چکیده مقاله این روش در اوایل سال 1970 میلادی در اروپا توسعه یافت. سویل نیلینگ به طور گسترده ای به یک روش پایدارسازی دائمی و موقت زمین در پایدارسازی گود در بسیاری از پروژه های عمران در ایالات متحده آمریکا تبدیل شد. در سال های اولیه، سویل نیلینگ به طور معمول تنها در پروژه هایی انجام می شد که پیمانکاران ژئوتکنیک آن را به عنوان یک روش جایگزین نسبت به سیستم های معمولی پیشنهاد می کردند. اخیرا سویل نیلینگ به عنوان یک سیستم، به علت اثر بخشی فوق العاده ی آن انتخاب شده است. اگرچه از لحاظ تئوری مهندسی جنبه های سویل نیلینگ ممکن است خوب فهمیده شوند، ولیکن درک کمتری از این مقوله حتی در درون جامعه ژئوتکنیک کاران وجود دارد. که باتوجه به شرایط سایت_ کجا، کی و چرا_ سویل نیلینگ باید و نباید مورد استفاده قرارگیرد. هدف ما این است که دستورالعمل هایی مبتنی بر تجربه به مهندسان، طراحان و پیمانکاران که در حال تصمیم گیری برای اینکه سویل نیلینگ یک سیستم مناسب برای پروژه آنهاست ارائه دهیم. جزئیات سویل نیلینگ، روشهای طراحی و نظارت به عنوان یک ابزار کمکی برای تصمیم گیری هستند. مقدمه: سویل نیلینگ یک روش تهیه و ایجاد تکیه گاه موقت برای زمین و نگهداری از آن برای طول مدت حفاری در ساختمانهای جدید می باشد. این تکنیک جهت ساخت دیواره حائل دائمی،تثبیت شیب و …. می باشد. عقیده و مفهوم کلی سویل نیلینگ در اوپا جهت پایدارسازی موقت و دائمی شیب های طبیعی و برای اصلاح دیوارهای حائل و برای تعمیر دیوارهایی که در حال تخریب است ، توسعه پیدا کرد. سویل نیلینگ همچنین بعنوان شمع زنی موقت برای خاکبرداری های زیر زمین و بعنوان نگهدارنده های ثابت و موقت زمین به هنگام خاکبرداری در تونلها و راه آهن ها استفاده می شد. اولین استفاده ثبت شده در سال 1970 در ایالات متحده بود که بعنوان یک روش نگهداری موقت زمین در طول ساخت بنای یک بیمارستان جدید استفاده شد. استفاده عمده از سویل نیلینگ در ایالات متحده امریکا برای اولین بار در ساپورت زمین هنگام خاک برداری و همچنین نگهداری ساختمان در محیطهای شهری بوده است. سویل نیلینگ روشی یک روش اقتصادی جهت گودبرداری است که مقاومت محل خاکبرداری را بطور سراسری در خاکهای محافظت نشده افزایش میدهد.